بسیاری از کارآفرینان به راستی نمی دانند که راه اندازی و به موفقیت رساندن یک کسب و کار بر اساس یک ایده جدید، تا چه اندازه ممکن است دشوار و زمانبر باشد، و به چه منابعی نیاز خواهد داشت.
هر کسب و کار در هر مرحله از دوره حیات خود، از استارتاپ گرفته تا عرضه عمومی سهام در بورس و یا خریده شدن توسط شرکت‌های دیگر، برای بقا، به پول و سرمایه نیاز دارند.
بسیاری از کارآفرینان به راستی نمی دانند که راه اندازی و به موفقیت رساندن یک کسب و کار بر اساس یک ایده جدید، تا چه اندازه ممکن است دشوار و زمانبر باشد، و به چه منابعی نیاز خواهد داشت.
برای یک فرد خوشفکر و خلاق که توانسته است ایده خود را شکل ببخشد و دوستان و همکارانش را برای اجرایی کردن آن دور خود گردآورد، و یک استارتاپ راه بیاندازد، در کنار سرمایه، راهنمایی، آموزش و مشاوره کسب و کار هم نیاز است.
به قول ادیسون، موفقیت، 1 درصد انگیزه و 99 درصد عرق ریختن است. یعنی، در واقع، در دنیای استارتاپ‌ها، ایده ها فراوانند اما اجرای آن هاست که شما را موفق خواهد کرد.
در پاسخ به چنین نیازی، با توجه به نرخ بالای رشد کسب و کارهای نوپا، در کشورهای پیشرفته و یا درحال پیشرفت و آینده نگر، راه‌حل‌های مختلفی ارائه شده اند. از جمله مهمترین آن ها مراکز رشد (انکوباتورها) و شتابدهنده ها هستند.
انکوباتور در فرهنگ لغت به معانی مختلفی از جمله دستگاه نگهداری نوزادان نارس آمده است که بر مفاهیم تکثیر، کشت، رشد و تکوین یافتن دلالت دارد.
در اصطلاح کار آفرینی وفنی، مرکز رشد بعنوان چارچوب و زیرساخت فنی می باشد که جهت ایجاد، پرورش و شکوفایی کسب و کارهای کوچک تأسیس می شود. این مراکز فضای مناسب اداری، فنی و آزمایشگاهی لازم برای رشد و شکوفایی، به همراه خدمات حمایتی کم هزینه را برای شرکت ها و واحدهای نوپا فراهم می‌کنند. این مراکز مکانی متشکل از یک یا چند ساختمان برای استقرار موقت واحدهای نوپا و نیز قسمت ستادی برای مدیریت حمایتهای ارائه شده برای آنها می باشد.
طبق اسناد سازمان جهانی مالکیت فکری، مراکز رشد از مجموعه‌ای از طرحهای مبتنی بر نوآوری و خلاقیت تشکیل می شوند و جهت تسهیل تأمین خدمات فنی و غیر فنی لازم برای واحدهای نوپا برای نیل به اهداف مورد نظر و تبدیل ایده های خام اولیه به محصولات قابل ارائه به بازار، این مراکز بطور متداول در کنار مراکز پژوهشی یا دانشگاهی تأسیس می شوند.
براساس تعریف فوق، میتوان دریافت که مرکز رشد یک سازمان حمایتی است. این مرکز از کارآفرینانی که به دنبال راه اندازی کسب و کارهای جدید و فناورانه هستند، حمایت مینماید تا بتوانند ضمن راه‌اندای کسب و کار جدید و مبتنی بر دانش، در جامعه شغل ایجاد نموده و با ارائه کالاها و خدمات تخصصی و فناورانه خود، هم سطح فناوری در جامعه را اتقاء داده و هم بتوانند از این رهگذر منافع مادی خود را نیز تامین نمایند. بنابراین نوپا بودن کسب و کار، جدید، تخصصی و فناورانه بودن موضوع آن کسب و کار و قابلیت تجاری شدن محصولات (کالا/خدمات) آن واحد نوپا، سه شاخص مهم برای عضویت در مراکز رشد هستند.
هدف از ایجاد مرکز رشد چیست؟
نخستین مرکز رشد دنیا سال 1959 میلادی با هدف فراهم کردن فضایی مناسب برای کمک به شرکت‌ها و کسب و کارهای نوپا برای رشد و شکوفایی در ایالات متحده تاسیس شد.
بعدها در سراسر جهان به منظور دستیابی به اهدافی مشابه مراکزی مشابه راه‌اندازی شد و شرکت‌های موفق متعددی نیز از دل آن بیرون آمد.
در این میان، علاوه بر بخش خصوصی، برخی دانشگاه‌ها و نیز نهادهای دولتی نیز به تشکیل چنین مراکزی روی آوردند.
